Van knutselaar tot designer van Hip tassen

In haar atelier in Beuningen maakt Monique Zoeteman droomtassen voor haar klanten. Monique hield als kind al van knutselen, tekenen en handwerken maar door het hardlopen kwam het maken van tassen op haar pad. Monique vertelt hoe dat zo gekomen is.

“In mijn kinderjaren maakte ik van alles zelf, naaide mijn eigen kleding, breide mijn eigen truien en borduurde wat af. Maar op een gegeven moment gaan studie en werk meer tijd kosten en raakt het creatieve op de achtergrond. Totdat ik inmiddels heel wat jaren geleden een team startte om met de Roparun mee te doen. Met een team loop je non-stop in drie dagen van Parijs of Hamburg naar Rotterdam. Voorafgaand organiseer je allerlei activiteiten om geld op te halen voor het goede doel. In dit geval voor zorg aan mensen met kanker. Een van de activiteiten van ons team was het verkopen van tweedehandskleding. En omdat ik altijd wel handig ben geweest dacht ik dat het leuk was om een paar tassen te maken om te verkopen.

Dat was zo’n goed idee dat het een beetje uit de hand liep. Ook na de Roparun bleef ik verzoeken krijgen om tassen te maken. Ik besefte dat ik dat niet zo kon blijven doen, het werd gewoon te gek. Vrienden en familie kwamen ook voor een tas en toen die allemaal voorzien waren toen breidde het kringetje zich via hun nog verder uit. Ik ben er dus eigenlijk heel bleu in gestapt en dat is groot geworden. Binnenkort, op 13 januari om precies te zijn, sta ik alweer drie jaar ingeschreven als ondernemer en het gaat hartstikke goed! Ik vind het een voorwaarde dat als je iets maakt om te verkopen, dat het dan ook perfect moet zijn. Daarom ben ik na de eerste tassen voor het goede doel, ook een opleiding gaan volgen en heb ik professionele machines aangeschaft. Mijn ideeën kan ik nu op het niveau uitvoeren zoals ik die voor ogen heb. De meeste voldoening haal ik uit het op maat maken van een tas en daarbij mijn creativiteit kunnen gebruiken.”

Een tas op maat maken is ongetwijfeld heel arbeidsintensief. Wie komen daarvoor bij jou en hoe ga je te werk?

“Er zijn genoeg leuke en mooie tassen te koop maar men komt echt naar me toe als men iets speciaals wilt. Omdat iemand bijvoorbeeld vijftig geworden is en dit als cadeau heeft gekregen of ter gelegenheid daarvan zelf iets aparts wil kopen. Of ze hebben een idee voor een tas in hun hoofd en kunnen dat niet vinden. In die gevallen komt men bij mij en nemen we door wat de wensen zijn. Soms heeft men al een idee of komen er twee tassen mee en moeten de voordelen van beide tassen gecombineerd worden. Ook komt het voor dat er van alles op tafel gelegd wordt met het verzoek dat het een tas moet worden waar dat allemaal in moet passen. Al die verschillende verzoeken maakt het extra leuk. Vaak staan we een of twee uur te bespreken hoe de tas er uit komt te zien. We hebben het over het model en welke materialen en fournituren er gewenst zijn en daarmee ga ik aan de slag. Als de tas opgehaald wordt, dan is het zo grappig om te zien hoe blij vrouwen met een tas kunnen zijn!”

Je besteedt best veel tijd aan één tas. Zijn die dan nog wel betaalbaar en wil je er niet meer maken?

“Er zijn ateliers waar men ervoor kiest om van een model meerdere exemplaren te maken en daarmee te variëren door andere materialen en kleuren te gebruiken. Daar kies ik bewust niet voor omdat ik mijn creativiteit er in wil stoppen. Omdat ik iedere tas op maat maak, ben ik ook tijd kwijt aan het tekenen van het patroon en dergelijke. Het zal nooit een enorm bedrijf worden omdat ik alleen ben. Ik probeer ook ‘groot’ te zijn in klein te blijven. Zodat ik het persoonlijk kan blijven houden. Dit is echt wat ik het liefst doe. Ik verdien hier wel goed geld mee maar ik haalde er tot nog toe geen salaris uit omdat ik ervoor koos om telkens weer te investeren. Niet alleen in materialen maar ook in trainingen zodat ik ook persoonlijk steeds verder groeide. Dat laatste zal ik blijven doen want er zijn nog zoveel technieken, materialen en toepassingen waar ik hongerig naar ben. Inmiddels heb ik financieel wel een omslagpunt bereikt maar de uren die ik aan een tas besteed kan ik niet allemaal doorberekenen. Misschien als je heel bekend bent dat het dan wel kan maar nu kan ik geen duizend euro voor een tas vragen. De prijzen die ik doorbereken liggen tussen de drie en zeshonderd euro.”

Je hebt misschien nu mensen die je tassen mooi vinden maar het zo’n grote uitgave vinden dat ze het niet kopen of dat alleen doen voor een speciale gelegenheid. Maar, er zijn natuurlijk ook mensen die het zich gemakkelijk kunnen permitteren en waar achthonderd euro uitgeven hetzelfde voelt als wanneer wij tachtig euro uitgeven. Als je de kwaliteit van je tassen ziet en de uren die je eraan besteedt, dan zijn ze het geld waard en zou je er alleen de juiste klanten er nog bij moeten vinden toch?

“Nou, dat vind ik best nog wel lastig om die doelgroep te bereiken. Ik realiseer me ook dat dat moet om uiteindelijk mijn uren betaald te krijgen. Dat wil ik ook wel en mijn product is ook een high-end product. Het is geen middelmaat en dat zal door die groep zeker gewaardeerd worden. Maar, ik moet inderdaad erover na gaan denken hoe ik die ga bereiken.” En lachend: “Het zou natuurlijk geweldig zijn als Maxima er een keer mee zou lopen. Dat gaat niet gebeuren maar dat zou natuurlijk helemaal leuk zijn!”

Een keer een stuk in de Linda of zo is natuurlijk ook een manier om de juiste doelgroep te bereiken. Dit interview is voor onze lezers wel leuk maar je zult er niet ineens opdrachten door krijgen.

“Nee, dat is waar maar ik vind het vooral leuk om hier erover te vertellen omdat ik in Beuningen met mijn atelier zit. Het is leuk als mensen je kennen en weten wat je doet. En wat je toch vaak hebt is, dat als men leuk vindt wat je doet, dat anderen het ook leuk vinden en uiteindelijk heeft dat als wisselwerking dat het steeds verder gaat. Ik heb mijn meeste klanten via Facebook en dat is ook maar omdat mensen het allemaal maar gewoon een keer een like geven of delen. En zo kom je uiteindelijk toch een keer bij de juiste mensen terecht. Ik vind het ook echt leuk als mensen weten wat er hier in de omgeving zit.”

Dit leer wordt gemaakt van de vezels van ananasbladen

Visleer hoeft niet zalm grijs te zijn. Het is verkrijgbaar in heel veel kleuren en er is keuze in een zachte structuur of een gladde versie. Voor dit avondtasje heb ik gekozen voor drie kleuren zalmleer met structuur.